اندر آداب مستی

نکته: 

قبل از انجام هر کاری به دستورالعملش دقت بفرمائید!

ببین هر کاری ی دستورالعمل و راهکار و به اصطلاح آداب و رسومی داره؛ پس بهتره اگر تازه واردی یا اگر هر بهانه دیگه ای داری؛ خوبه خوب به آداب و رسوم کاری که میخوای انجام بدی واقف بشی و بعدش ادعا کنی...

اکی؟

از غذا خوردن که ی کار ساده اس گرفته تا سخنرانی؛ همش آداب و روشی داره... نه اونی که ادعا میکنه ی شبه سخنران میشه نه اونی که ننه و باباش نویسنده بودن ی شبه نویسنده!

البته استعداد فقط این وسط تسریع کننده پیشرفته... وگرنه استعداد بدون اجرای قوانین جز ابداع ی روش جدید و شاید ی روش نامعقول چیزی به همراه نداره...

به نظر من هر کار کوچکی حتی مستی هم آداب داره...

و اگر آدابش رو رعایت نکنی هم توهین کردی به پیشکسوتش؛ هم به پارتنرت؛ هم به خودت حتی!!

چندتا نکنته رو حتما باید رعایت کرد: یکی اینکه آزادی اولین قلم احساس نیاز به مستیه پس اگر احساس آزادی نمیکنی مست نکن...

دوم اینکه وقت داشته باش، اگه نه مستی فقط حسرت میشه...

سوم برقص... اگر نرقصیدی تا سرحد مرگ و جنون؛ نصف لذتش رو نبردی...

چهارم ببوس... این قسمتش رو فقط باید عملی تجربه کرد تا لذتش رو فهمید!!!

پنجم بخند...

ششم که مهمترین و کاربردی ترین قسمت قضیه اس؛ گرسنگی بعد از مستیه... ازش غافل نشو... این گرسنگی رو فقط باید با عشق خورد... بخور و بخور... و چه لذت وصف نشدنی...

کاتالیزور:

سیگار بکــــــــــــــــــــــــش...

والا اگر هر کدوم ازینا رو نداری هم به خودت احترام بزار هم به پیشکسوتای قضیه و ببوس و بزار کنار...

مستی پایه میخواد... خنده میخواد... همراهی میخواد... بغل میخواد...

مستی و تنهایی نشدنیه...

وقتی مغزت تعطیل میشه تنها که باشی پا میشی میری به یکی پا میدی و با یکی حال میکنی که نباید... و این یعنی عمق فاجعه...

البته اینا که گفتم واسه فاز مثبت قضیه بود!

قسمت فاز منفیش فقط آهنگ غم انگیز میخواد؛ ولاغیر!!!

پس لطفا قبل از هر اقدامی موارد متذکر شده رو مطالعه بفرمائید.

با تشکر ی مسته تنها