بفرما قهوه تلخ!

ی کلیپ از مالدیو گذاشته بود و زیرش نوشته بود: " بهشتی به نام مالدیو" نمیدونم چرا وقتی تماشاش کردم انگار اینجا همون جایی بود که سالها وقتی میخواستم ارامش بگیرم بهش فکر میکردم... باورم نمیشد این صحنه ها اینقدر برام اشنا بود و تمام تصور تصویره من از ارامش... بغض افتاد به گلوم و به همه اونایی که اینقدر پول دارن که مالدیو رفتن واسشون تا سر کوچه رفتنه حسودیم شد... به همه کامنتای زیر اون کلیپ و نظرایی که داده بودن هم حسودیم شد... به همه اون زوج هایی که ماه عسل اونجا بودن و به همه ادمایی که اونجارو از نزدیک دیدن... آخر آرامش بود... دریا... آلاچیق... اتاق خوابی که پنجره اش بی واسطه به دریا باز میشه... صدای دریا و آب... تصور بیدار شدن توی این صدا و محیط... اتاق سفید و پرده های سفیدی که با نسیم دریا جابجا میشه... آرامش... ارامش... آرامش... پس ذهن من خیلی هم خیال پرداز نیست... روی زمین هم ی جاهایی هست که پر از ارامشه... و چقدر ارزو کردم که اونجا بودم... اما هیچ وقت حساب نکردم که تا چند سال دیگه بتونم 7تومن جلو بیفتم که بتونم برم اونجا...اما خودش بود... همه رویای آرامش من... اینجا همون اتاق ابی بود,مالدیو,مالدیو تور,مالدیو بهشت روی زمین ...ادامه مطلب